χιόνι

Λευκό, ήσυχο, μαλακό σκεπάζει
Όσο φαίνεται μακριά καλύπτει
τον κόσμο που έχει φανερωθεί
Ποια είναι η μαγεία του; Τι στο
χιόνι μας συναρπάζει;

Η ουράνια σκέπη που πλησιάζει,
τα ψίχουλα που αθόρυβα πέφτουν
από το θόλο, μακρινή η προέλευση,
ο αδιάλειπτος δρόμος του νερού,
οι μεταμορφώσεις

Τη σοφία του κόσμου αρπάζει
εκεί και αλλού προορίζει ζωή
Τη ζωή κοιμίζει στον καιρό του
Με όνειρα ανάστασης θρέφει
όλα τα χρώματα

Κρύβει σε γενναιόδωρη γαλήνη
την προσδοκία του να διαλυθεί
επάνω στις χορδές της άνοιξης,
που ξεπετάγεται απ’ το χώμα
ανυπόμονα

Κρύβεται ύστερα, άλλες μορφές
ενσαρκώνει, διασχίζει τον εμπόδιο
θερμό χρόνο, σκαρφαλώνει ψυχρά,
λευκαίνει τ’ απάτητα, τραβάει τα
μάτια ψηλά